Abstrakcyjne spojrzenie na świat

W piątek, 8 listopada w Galerii XX1 w Warszawie odbędzie się wernisaż wystawy malarstwa Antoniego Starowieyskiego. Ekspozycja zatytułowana „Przejście” prezentowana będzie do 29 listopada.

Antoni Starowieyski urodził się w 1973 roku w Warszawie. Jego ojciec dostrzegł talent syna bardzo wcześnie. W 1992 roku Antoni rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Naukę pobierał między innymi w pracowni Jarosława Modzelewskiego, dyplom zaś zdobył w pracowni Stefana Gierowskiego. Od roku 1997 jest asystentem, natomiast od 2007 - adiunktem na wspomnianej uczelni. Starowieyski zajmuje się malarstwem i rysunkiem.

Artysta z powodzeniem uprawia dość ryzykowne malarstwo. Maluje sceny we wnętrzach, autoportrety oraz pejzaże. Można by rzec, że jest to malarstwo realistyczne, gdyby nie fakt, iż na jego pracach praktycznie wszystko jest nierealne. Przy tym twórca pracuje dosyć wolno - najpierw wybiera kadr, następnie komponuje obraz, a potem długo, nawet przez kilka czy kilkanaście miesięcy maluje. Starowieyski jest świadomy tradycji, jednakże tworząc każde kolejne dzieła, unieważnia ją. Jego malarstwo można umiejscawiać na pograniczu różnych artystycznych tradycji, formuł i wzorów. Przesądza o tym m.in. konsekwencja w rozwijaniu swej wizji obrazu i indywidualne malarskie postrzeganie świata oraz tradycji sztuki.

Początkowo w twórczości Starowieyskiego dominowały portrety. Na początku twórcę interesował bowiem człowiek i jego relacja wobec przestrzeni. Świadczą o tym m.in. następujące prace: „Rozmowa” (1998), „Człowiek z krzesłem” (1999-2001) czy „Gra” (2002-2004). Kolejny ważny wątek w twórczości artysty to pejzaż. Jego elementy widoczne były już w pierwszych powstałych po dyplomie obrazach, takich jak malowany w dwóch wersjach „Most” (1997; 1998), „Dwa drzewa” (1998-1999), „Nasyp” (2000) czy „Droga” (2004). Antoni Starowieyski brał udział w licznych ekspozycjach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. W 2011 roku był nominowany do nagrody TVP Kultura „Gwarancje Kultury” w kategorii sztuki wizualne za wystawę indywidualną w Galerii Stefana Szydłowskiego.

Za kilkanaście dni w Galerii XX1 również można będzie obejrzeć wystawę prac tego znakomitego artysty. Tytuł ekspozycji, jak pisze o niej jej sam twórca „odnosi się do obrazów prezentowanych w  Galerii  XXI, zarówno jako wspólny mianownik treści, jak i tożsamego z nią wizualnego działania środków malarskich.” Odnosząc się do przygotowywanej wystawy Starowieyski pisze również, że „obrazy to zamknięty, autonomiczny świat, obszar kontrastów i przejść – strefy światła przechodzące w półmrok, przypadkowości w uporządkowaną geometrycznie przestrzeń, zderzenia konkretu z nieokreślonością. Korytarz, ośnieżony rów melioracyjny, pozostawiony płaszcz czy też fragment ziemi na styku z przestrzenią nieba to miejsca – zdarzenia przetworzone na język materii malarskiej. Materia malarska to uwiarygodnienie obrazu przez odrealnienie przedstawienia, ale także odrealnienie koloru, a w zamian za to usamodzielnienie gry elementów obrazu, które interpretujemy jako ściany, podłogę, ziemię, śnieg, niebo, drzwi.”

Polecamy Państwu wystawę Antoniego Starowieyskiego, który z dużą wnikliwością odtwarza rzeczywistość, wydobywając z niej najważniejsze elementy. Artysta zatrzymuje czas, zapisuje ułamek codzienności, ślady czyjejś działalności. Jego malarstwo na pewno zmusza do refleksji. Dla Starowieyskiego obraz staje się nowym bytem, efektem własnego spojrzenia na świat. Wojciech Fangor napisał o nim: „Uderzyło mnie, że Antoni osiąga wielkie wartości wizualno-estetyczne operując kontrastami: ostra krawędź - miękka krawędź, między światłem a cieniem, między ciepłym a zimnym, zielonym – czerwonym, płaskim i przestrzennym. Wszystkie te kontrasty, które są alfabetem sztuki, umiejętnie używane tworzą wartości plastyczne obrazów. Właśnie dzięki tej głębokiej świadomości warsztatu malarskiego Antoni nie obawia się trywialności tematu, zaorane pole, wnętrze korytarza, komin na horyzoncie, pozostawiona na murze odzież. To właśnie pospolitość tematu otwiera przed malarstwem możliwość wprowadzenia do gry języka plastycznego."

Agnieszka Nowakowska