Z humorem o noblistach, pisarzach i grafomanach

W piątek, 25 października w warszawskiej galerii Milano odbędzie się wernisaż wystawy prac Edwarda Dwurnika. Ekspozycja zatytułowana "Noblista - pisarz - grafoman" potrwa do 16 listopada. Prezentuje ona 20 olejnych portretów, głównie czarno-białych i bardzo kontrastowych. Wśród sportretowanych postaci są: E. L. Doctor,  Elfriede Jelinek, Gabriel Garcia Marquez,  Imre Kertesz, Joseph Conrad, Kurt Vonnegut, Margaret Atwood, Marguerite Duras, Marguerite Yourcenar,  Michael Ondaatje, Paul Auster,  Salman Rushdie, Saul Bellow,  Stanisław Lem, Toni Morriso, Truman Capote, Umberto Eco, Virginia Woolf, Wiktor Jerofiejew oraz Wole Soyinka.

Edward Dwurnik jest wybitnym polskim malarzem i grafikiem. Warto odnotować także, że jest to jedyny polski artysta, któremu udało się odnieść międzynarodowy sukces przed transformacją. Jest twórcą niepokornym, zmiennym, nieprzewidywalnym o diabelskim poczuciu humoru. Przy tym lubi również prowokować.

Dwurnik urodził się w 1943 roku. Był chłopcem niezwykle temperamentnym, „za bójki i palenie papierosów” w trzeciej klasie wyrzucono go nawet ze szkoły. Edukację dokończył w liceum dla pracujących. W 1963 rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Studiował tam malarstwo, grafikę i rzeźbę. W 1965 roku Dwurnik odkrył Nikifora, który pozostał dla niego najważniejszym mistrzem, choć fascynują go także rysunki Pabla Picassa czy Bernarda Buffeta. Pod wpływem Nikifora artysta pojechał w podróż stopem po Polsce, chcąc, podobnie jak jego idol, wieść żywot ubogiego artysty ulicznego. Również w roku 1965 artysta rozpoczął pracę nad cyklem rysunków i akwarel, a od 1966 nad serią obrazów olejnych zatytułowanych "Podróże autostopem", które przedstawiają widoki miast z lotu ptaka. Cykl ten zresztą kontynuowany jest przez autora do dnia dzisiejszego. W późniejszych latach powstały kolejne serie malarskie artysty, m.in. "Sportowcy"  - ukazująca bohaterów PRL-owskiej codzienności, czy też „Droga na Wschód” i "Od Grudnia do Czerwca" - poświęcone tragicznym losom ludzi uwikłanych w historię. Wśród obrazów Dwurnika są również dzieła niezaangażowane, np. cykl "Błękitne", "Dwudziesty piąty", "Portret" czy "Robotnicy".

Edward Dwurnik oprócz malarstwa, zajmuje się także grafiką, rysunkiem oraz projektuje monumentalne kompozycje malarskie w przestrzeni publicznej. Wykonał m.in. rysunki i gwasze do filmów animowanych, jak "Warzywniak,360 stopni" albo "Oaza". Przez lata wypracował swój własny język, którym posługuje się z ogromną zręcznością. Mówi nawet o sobie, że posiada „małpi talent w ręku". Dwurnik od lat jest malarzem ludzkiej twarzy, będącej dla niego najbardziej interesującą powierzchnią świata. Autor ekspozycji, którą od jutra można będzie oglądać w galerii Milano, po raz kolejny ukazuje niezwykłą umiejętność charakteryzowania ludzkich sylwetek za pomocą swojej kreski i środków malarskich.

Jak piszą organizatorzy wystawy, projektowi nie brakuje poczucia humoru i dystansu do podejmowanego tematu. Ich zdaniem „jego prace rodzą się bardziej z intuicji i instynktu niż z refleksji; nie są ani jednoznaczne, ani tendencyjne”.

Agnieszka Nowakowska