Gracze giełdowi niczego się już nie boją?

Czwartek był ostatnim dniem miesiąca, a przełom miesięcy często pomaga bykom. Ostatni dzień miesiąca poprzedzał jednak automatyczne cięcia wydatków. Uważałem, że politycy amerykańscy zaczną wreszcie działać i wyjdą z jakaś inicjatywą, która pomoże bykom. Być może (prawie na pewno) coś nowego się za kulisami działo, ale na powierzchnię przedostało się niewiele.

Wiemy tylko tyle, że zdominowany przez Demokratów Senat miał przegłosować konkurencyjny wobec zdominowanej przez Republikanów Izby Reprezentantów własny plan obniżenia deficytu, przez co udałoby się uniknąć automatycznych cięć wydatków. Poza tym Barack Obama ma się w piątek spotkać z liderami Kongresu, co należy traktować jako spotkanie ostatniej szansy. Być może rynek na to liczył.

Publikowane w czwartek dane makro były niejednoznaczne, ale te mające znaczenie, czyli nie tak bardzo historyczne były dobre. Weryfikacja wzrostu PKB w czwartym kwartale oraz skojarzonych z nim miar inflacji mogła tylko smucić, bo PKB (annualizowany) wzrósł jedynie o 0,1 proc. kw/kw (oczekiwano 0,5 proc.). To już tylko historia, ale dane cieszyć nie mogły. Gracze lubią ten raport, ale mocniej reagują zazwyczaj na pierwsze przybliżenie

Dane z rynku pracy były lepsze. Liczbanowych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych złożonych w ostatnim tygodniu spadła z 366 to 344 tys. (oczekiwano 360 tys.). Spadła też średnia 4. tygodniowa. Publikacja lutowego indeksu Chicago PMI zazwyczaj nie budzi emocji (dane regionalne). Tak było i tym razem, ale dane z pewnością niedźwiedziom nie pomogły. Oczekiwano spadku indeksu z 55,6 na 54,5 pkt. W rzeczywistości wzrósł do 56,8 pkt. Był to poziom najwyższy od 11 miesięcy.

Rynek akcji rozpoczął sesję minimalną zwyżką, którą po kilku godzinach nieco zwiększył. Indeks DJIA wyraźnie zbierał się do ataku na szczyt wszech czasów, do którego miał już po środowej sesji mniej niż jeden procent. W końcówce sesji rozpoczęła się jednak (tak na wszelki wypadek) realizacja zysków, więc ze wzrostów nic nie zostało. Nadal jednak trzeba uznać, że zachowanie rynku było bardzo „bycze”.

GPW w czwartek nadal trwała w stanie oczekiwania. WIG20 na początku sesji wzrósł, potem się osunął, a w końcu zamarł na poziomie niewiele wyższym od neutralnego. W okolicach południa zabarwił się na czerwono. Nie było to nic wielkiego zresztą bardzo szybko nastąpił powrót do środowego zamknięcia.

Po prostu rynek wszedł w marazm i czekał na Amerykanów. Potem też (bardzo rozsądnie) nie reagował na optymizm płynący z rynków europejskich. Nasi gracze wydają się od dłuższego czasu dokładniej rozumieć, jakie zagrożenia niesie sytuacja włosko-amerykańska. Nie znaczy to oczywiście, że w końcu nie dadzą się porwać zagranicznemu entuzjazmowi.

Piotr Kuczyński

Główny Analityk

Dom Inwestycyjny Xelion

Opracowanie własne na podstawie danych opublikowanych w serwisach www.reuters.com, www.bloomberg.com, www.macronext.com, www.marketwatch.com, www.news.google.com, www.ft.com, www.bankier.pl, www.pb.pl, , przy założeniu, iż powyższe dane są prawidłowe, pełne i  nie wprowadzające w błąd, jednakże nie były one niezależnie zweryfikowane. Opracowanie ma charakter ogólny i nie może stanowić wyłącznej podstawy do podjęcia jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej przez jego odbiorcę.

Przedmiotowe opracowanie nie może być interpretowane jako rekomendacja Domu Inwestycyjnego Xelion Sp. z o.o. w rozumieniu art. 76 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi. Dom Inwestycyjny Xelion Sp. z o.o. ani autor nie ponoszą odpowiedzialności za następstwa decyzji inwestycyjnych podjętych na podstawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu, o ile przy ich sporządzaniu dołożono należytej staranności.