Drop i jego stałe problemy

Historia firmy Drop jest już znana naszym czytelnikom. Spółka ta przez lata zajmowała się odzyskiem odpadów, przede wszystkim złomu. Biznes powstał w roku 1990 z inicjatywy Zbigniewa Chwedoruka, który nadal jest prezesem zarządu.

Grupa kapitałowa składa się z siedmiu podmiotów zależnych: taką listę wymienia najnowszy raport okresowy (za III kw. 2017). Problem w tym, że przy dwóch podmiotach mamy adnotację, iż postawiono je w stan likwidacji (a nawet wykreślono już z KRS), działalność pozostałych jest natomiast zawieszona.

Historia zmagań przedsiębiorstwa z organami skarbowymi sięga roku 2010. Temat zaczął się w grudniu 2010, kiedy to Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie złożył do banku, w którym Drop S.A. posiadała rachunek, dyspozycję zabezpieczenia 8 mln zł w związku z potencjalnymi zobowiązaniami podatkowymi z tytułu podatku VAT.

Władze Drop uważają, że zastrzeżenia fiskusa były bezzasadne. Mało tego: spółka miała być przez lata nękana ustawicznymi wnioskami, decyzjami, żądaniami i wszelkimi innymi dokumentami przesyłanymi przez urzędników. Zmusiło to zarząd do zmiany długoterminowej strategii, a nawet do rezygnacji z powziętych wcześniej planów. Działalność została w ostatnim czasie właściwie wstrzymana. Stało się tak pomimo tego, że firma Drop wiele razy wygrywała rozprawy sądowe - np. przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym i Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Teraz spółka (grupa) Drop walczy o dobre imię i teoretycznie ma zamiar wrócić na rynek recyklingu po załatwieniu spraw prawnych.

Jak wyglądają wyniki finansowe po 9 miesiącach 2017? Oto i one - po konsolidacji:

Jak widać, ten rok jest czasem ciężkich strat. Kluczowa kwestia to potężna redukcja przychodów: z 206 mln zł do 1,21 mln zł. Oczywiście wynika to z faktycznego zawieszenia działalności operacyjnej. Wynik brutto na sprzedaży jest ujemny: 719 tys. zł straty (gdy rok wcześniej notowano, mimo wszystko, 14,3 mln zł zysku na tej pozycji). Strata operacyjna to ponad 2 mln zł (ujemna rentowność -165 proc.).

Straty rzecz jasna pogłębiają się z kwartału na kwartał. Nie wygląda to dobrze i pewnie nie będzie wyglądać - chyba że zarządowi uda się pomyślnie zakończyć tematy podatkowe i odnowić aktywność recyklingową.

Naturalnie sytuacja jest ciężka już od lat:

Przychody tak czy inaczej z roku na rok spadały - np. w 2013 notowano 419 mln zł, w 2016 już tylko 247 mln zł. Ani razu nie wypracowano w tych latach dodatniego wyniku operacyjnego czy zysku netto. Raz nawet EBITDA uplasował się poniżej zera.

Co z bilansem? O dziwo, nie wszystko jest złe:

Aktywa oczywiście są już dużo mniejsze niż dawniej: tylko 14 mln zł (niespełna). Rok wcześniej notowano 62 mln zł. Przy okazji redukcji majątku dokonano spłaty większości zobowiązań krótkoterminowych i dużej części długoterminowych.

Tak więc grupa ma wysoki wskaźnik płynności bieżącej (10,1 pkt). Ogólne zadłużenie to 55 proc. sumy bilansowej (30 września 2016 notowano 82 proc.). Złota reguła bilansowa nie jest zachowana, ale firma się do niej przez rok zbliżyła. Wypłacalność natychmiastowa wzrosła z 9 proc. do 17 proc.

Spójrzmy na wykres kursu:

W lutym 2017 maksimum wyniosło 2,84 zł. Wtedy nastąpiło przesilenie, potwierdzone zaraz potem sygnałem oscylatora POS. Wykres poszedł na południe, w rytmie trendu spadkowego. Ostatnio notowano nawet 0,78 zł.

B. Garga