Kobieta ze szczytu (2)

Stracić ponad 40 proc. majątku - dla większości z nas byłby to dramat, przyprawiający wręcz o mroczne wizje niespłaconych kredytów, poważnych cięć w budżecie domowym, wyprzedaży rodowych pamiątek i szukania pracy po godzinach. Czy takie samo wrażenie ma ktoś, w którego przypadku oznacza to utratę 3,1 mld dolarów z puli ponad siedmiu miliardów? Wydawałoby się, że przy takiej skali nie powinno to boleć aż tak bardzo, choć z drugiej strony – apetyt rośnie w miarę jedzenia.

Siedmioma miliardami cieszyła się do 20 listopada minionego roku Wu Yajun, najbogatsza kobieta świata. Ale najwidoczniej „rozwód nie popłaca”, przy czym okazuje się, że mogliby to powiedzieć nie tylko obyczajowi konserwatyści, ale także doradcy i analitycy finansowi. To właśnie z powodu rozejścia się z mężem, chińskim biznesmenem Cai Kui, stopniał majątek Wu Yajun. Musiała bowiem ograniczyć swoje udziały w założonej wraz z nim firmie Longfor. Jej pula zmniejszyła się z 72 proc. (posiadanych wspólnie z mężem) do 43 proc. Tym samym na „stanowisku” najbogatszej Chinki zastąpiła ją Yang Huiyan z Country Garden Holdings.

Wu Yajun w tym roku będzie obchodzić 49. urodziny. Poza kręgami biznesowymi nie była specjalnie znana, co jednak było wynikiem jej świadomych decyzji. Chińska bizneswoman unika bowiem wywiadów, występów w telewizji i podobnych form aktywności. Stąd nie można jej nazwać biznesową celebrytką. Koncentrowała się na rozwoju firmy, czyli Longfor Properties – jednej z największych firm deweloperskich w Chinach. Z wykształcenia jest inżynierem, ukończyła Północno-Zachodni Uniwersytet Politechniczny w Xi’an (Xīběi Gōngyè Dàxué), zaś w latach 1988-1993 pracowała jako dziennikarka zajmująca się branżą przemysłowa. W 1994 wraz z Cai Kui powołała do życia Longfor Properties. W ciągu prawie dwóch dekad firma ta wybudowała wiele nowoczesnych budynków mieszkalnych i biurowych na terenie największych chińskich miast, takich jak Szanghaj, Pekin, Chengdu, a także Chongqing (skąd zresztą Wu Yajun pochodzi).

Droga Wu Yajun na szczyt to część przemian, jakie zachodzą w Chinach od trzydziestu lat, a może nawet symbol tych procesów. Po brutalnej epoce maoizmu, w czasie której próbowano zrealizować w Państwie Środka najbardziej radykalne tezy społecznej rewolucji, Komunistyczna Partiach Chin postawiła na rozwój kraju poprzez specyficzną formę kapitalizmu. Wielcy biznesmeni są tu powiązani z kręgami partyjnymi i rządowymi, a tego rodzaju koneksje są niezwykle ważne. Sama Wu Yajun jest zresztą deputowaną do Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych. Nie zmienia to jednak faktu, że Chiny przeżyły ogromny skok ekonomiczny i cywilizacyjny, który odczuła większość mieszkańców – nawet jeśli prezentowana niekiedy u nas wizja Chin jako państwa, które idealnie połączyło „wolny rynek” z „silną władzą” jest wyidealizowana i nie uwzględnia rozmaitych cieni i bolączek.

Wracając do pytania postawionego w pierwszym akapicie: nie wiemy, czy utrata części majątku mocno dotknęła Wu Yajun. Tak czy inaczej wciąż pozostaje ona na szczycie, skąd zapewne spogląda na tysiące lśniących wieżowców wzniesionych przez Longfor – i być może snuje kolejne wielkie plany.

Adam Witczak

(na fotografii: Chongqing)