Paniki ani entuzjazmu nie widać

Poniedziałkowa decyzja w sprawie OFE nadal nie robi na GPW większego wrażenia. Obraz naszego rynku nie zmienił się w stosunku do tego, co obserwowaliśmy w poprzednich tygodniach.

Niskie obroty oraz brak zdecydowania - tak w skrócie można scharakteryzować zachowanie polskiego indeksu blue chipów. WIG20 we wtorek oscylował nieznacznie powyżej poziomu 2360 pkt. i ostatecznie zakończył sesję ze wzrostem o +0,6%. Powyżej kreski dzień zakończył również mWIG40 (+0,1%), natomiast sztuka ta nie udała się sWIG-owi, który stracił -0,1%.

Spośród opublikowanych dziś danych makro, warto zwrócić uwagę na indeks ZEW. Wskaźnik obrazujący nastroje wśród niemieckich inwestorów kontynuuje odbicie i w najnowszym odczycie po raz pierwszy od roku znalazł się powyżej zera. Wartość indeksu w kwietniu wyniosła 3,1 pkt. i była wyższa od konsensusu, który zakładał poziom 0,9 pkt. Natomiast nieco gorzej wygląda subindeks bieżącej sytuacji, który obniżył się z poziomu 11 pkt. do 5,5 pkt. Z zaciekawieniem obserwujemy rozwój sytuacji w gospodarce naszego zachodniego sąsiada. Na chwilę obecną eksperci pozostają mocno podzieleni - z jednej strony pojawiają się głosy wskazujące na to, że gospodarka niemiecka najgorsze ma już za sobą, z drugiej strony oponenci przytaczają szereg argumentów, które sugerują widmo recesji. Biorąc pod uwagę podnoszącą się po zaaplikowaniu silnego stymulusu gospodarkę chińską, bliżej nam do pierwszej z wymienionych grup. Nie jest tajemnicą, że dla nastawionej na eksport gospodarki niemieckiej, Państwo Środka jest kluczowym rynkiem zbytu. Nie bagatelizujemy jednak ryzyka przeniesienia ciężaru konfliktu handlowego USA w stronę Europy - taki obrót spraw uderzyłby niewątpliwie najmocniej w Niemcy.

Po rajdzie złota, które miało miejsce na przełomie 2018 i 2019 r. cena "królewskiego kruszcu” złapała wyraźną zadyszkę. Surowiec w ostatnich tygodniach ma ewidentny problem ze skutecznym rozprawieniem się z psychologiczną barierą 1300 USD za uncję. Dziś cena złota ponownie nieoczekiwanie schodzi poniżej poziomu 1280 USD za uncję, tracąc w momencie pisania komentarza ok. -1%. Na korzyść złota w średnim i długim terminie pozytywnie wpływa bilans popytu i podaży - rosnące rezerwy banków centralnych osiągnęły w poprzednim miesiącu najwyższy poziom od ponad 20 lat. Światełko w tunelu pojawia się również w przypadku funduszy ETF, które poprzedni rok zakończyły z dodatnim bilansem zakupów. Zgoła inaczej wygląda sytuacja związana z podażą surowca, która jest hamowana przez niską cenę rynkową, oscylującą wokół przeciętnego progu rentowności w branży. Faktem jest, że w ciągu ostatnich 20 lat produkcja złota rosła przeciętnie 1,4% r/r, co nie pokrywa zwiększającego się zapotrzebowania ze strony przemysłu, a także wspomnianych banków centralnych.

Patryk Pyka

Analityk Zespołu Analiz i Doradztwa Inwestycyjnego
Dom Inwestycyjny Xelion

Opracowanie własne na podstawie danych opublikowanych w serwisach www.reuters.com, www.bloomberg.com, www.macronext.com, www.marektwatch.com, www.news.google.com, www.ft.com, www.bankier.pl, www.pb.pl, przy założeniu, iż powyższe dane są prawidłowe, pełne i  nie wprowadzające w błąd, jednakże nie były one niezależnie zweryfikowane. Opracowanie ma charakter ogólny i nie może stanowić wyłącznej podstawy do podjęcia jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej przez jego odbiorcę.

Przedmiotowe opracowanie nie może być interpretowane jako rekomendacja Domu Inwestycyjnego Xelion Sp. z o.o. w rozumieniu art. 76 z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi. Dom Inwestycyjny Xelion Sp. z o.o. ani autor nie ponoszą odpowiedzialności za następstwa decyzji inwestycyjnych podjętych na podstawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu, o ile przy ich sporządzaniu dołożono należytej staranności