Tauron i skok kursu w górę

Swój raport za trzeci kwartał 2018 zaprezentowała grupa kapitałowa Tauron. To jeden z czterech głównych gigantów polskiej energetyki: wraz z PGE, Eneą i Energą. Gdyby kogoś interesowały szczegóły powiązań kapitałowych, to struktura Tauronu wygląda obecnie tak (górna część tabeli prezentuje spółki zależne, a dolna - współzależne):

Spójrzmy teraz na rezultaty skonsolidowane przedsiębiorstwa:

Kwestia przychodów: wzrosły one o 7,7 proc., osiągając pułap 5,81 mld zł. Wynik brutto na sprzedaży obniżył się wszelako z 332 mln zł do 157,4 mln zł. W ten sposób odpowiadająca mu marża spadła z 6,2 proc. do 2,7 proc. Podobnie podsumować można zmiany na pozostałych pozycjach - aż po wynik netto, aczkolwiek ten po prostu zszedł na minus.

Sam trzeci kwartał był jednak dodatni na czysto: udało się w tym czasie osiągnąć 901,5 mln zł zysku. Rok wcześniej było inaczej (40,6 mln zł straty), więc w tym sensie nastąpił postęp.

Popatrzmy na pozycje bilansowe:

Aktywa trwałe pod koniec września 2018 wyceniano na 27,6 mld zł. Obrotowe notowały poziom 2,91 mld zł. Złota reguła bilansowa nie jest spełniona: kapitał własny pokrywa tylko 61 proc. majątku długoterminowego. Można mieć też uzasadnione wątpliwości co do niskiego wskaźnika płynności bieżącej (tylko 0,71 pkt). Wypłacalność natychmiastowa spadła przez 9 miesięcy z 21 proc. do 12 proc., cash-flow był ujemny, gotówki ubyło. Tym niemniej przybyło jej na działalności operacyjnej (mianowicie 228,4 mln zł).

Zerknijmy na wykres:

Trend jest ewidentnie spadkowy. Wczesną wiosną kreślono opór w pobliżu 2,60 zł, a we wrześniu było 1,64 zł w minimach. Później okolica 1,82 - 1,84 zł mogła być traktowana jako konsolidacyjny opór, a dziś ją przebito w mocny sposób. Szczyt rozegrano na 1,92 zł, zamknięcie nieznacznie niżej, na 1,91 zł. Można też zauważyć coś w rodzaju sygnału pro-zakupowego SMI, ale zdaje się, że tym razem ruch cen wyprzedził oscylator.

Adam Witczak