Ferrum - skąd straty?

Ferrum S.A. to spółka specjalizująca się w produkcji rur stalowych ze szwem tudzież kształtowników zamkniętych. W zasadzie mówimy tu o grupie kapitałowej:

Podmioty zależne to, jak widzimy, Zakład Konstrukcji Spawanych Ferrum S.A., Walcownia Rur Ferrum sp. z o.o. oraz Ferrum Marketing sp. z o.o. Pierwszy z nich wytwarza zbiorniki na LPG i rozmaite cysterny, a prócz tego inne produkty, jak np. bębny, kotły, wanny cynkownicze czy kadzie. Spółka Ferrum Marketing, jak można się spodziewać, zajmuje się marketingiem i promocją. Walcownia Rur jest likwidowana.

Oto wyniki skonsolidowane za 9 miesięcy lat 2013 - 2017:

Przychody w tym roku to 239,7 mln zł. W skali rocznej wzrosły o nieco ponad 1 proc., czyli nieznacznie. Były przy tym niższe niż 2, 3 i 4 lata temu.

Ale nie to jest najważniejsze. Gorszy jest fakt, że grupa zakończyła badany okres z poważnymi stratami. Tyczy się to także samego trzeciego kwartału.

Narastająca strata netto to 30,2 mln zł, czyli 12,6 proc. wypracowanych przychodów. Gorzej, jeśli chodzi o badane tu lata, było tylko w I - III kw. 2013. Rok temu rezultaty były nawet przyzwoite: np. rentowność operacyjna opiewała na 4,3 proc. (teraz -11,5 proc.).

Na stratę wpłynął przede wszystkim ujemny wynik spółki-matki. Z czego wynikał? Z przeszacowania nieruchomości inwestycyjnej o 19 mln zł, a także z obniżenia się sprzedaży i produkcji rur tudzież ze wzrostu ceny taśmy walcowanej.

Segment konstrukcji spawanych dał przychody na poziomie 62,5 mln zł w ciągu 9 miesięcy. Znacznie wzrosły r/r, aż o 1/3 (a nawet bardziej). Zysk operacyjny tego działu spadł jednak z 4,22 mln zł do 2,68 mln zł.

Przypomnijmy, jak kształtowały się minione lata w wydaniu grupy Ferrum:

Cóż, nie zawsze wyglądało to wzorcowo. W okresie 2009 - 2016 tylko lata 2009, 2011, 2012 i 2016 upłynęły całkowicie na plusie. W 2016 zysk operacyjny był zresztą skromny (6,4 mln zł, marża 2,1 proc.), a wynik netto bardzo mały: 780 tys. zł.

W przychodach nie ma klarownego trendu. Najwyższe w każdym razie były w roku 2012.

Trzecia kwestia to pozycje bilansowe:

Aktywa trwałe na koniec września 2017 to 143,1 mln zł, obrotowe to 137,2 mln zł. Pierwsze r/r silnie spadły, drugie wzrosły. W szczególności, i to jest pozytywne, zwiększył się stan środków pieniężnych, co poprawiło wypłacalność natychmiastową z 2 proc. do 9 proc. (acz sam w sobie poziom ten nie jest bardzo wysoki).

Złota reguła bilansowa w żadnym razie nie jest zachowana. Nic dziwnego: na fali strat kapitał własny skurczył się z 53,1 mln zł do 18,3 mln zł. To pokrywa tylko 13 proc. majątku trwałego.

Płynność bieżąca nie budzi respektu, bo jej wartość to jedynie 0,65 pkt. Rok wcześniej też była niska, ale jednak notowano 0,81 pkt.

Najgorsza rzecz to ogólne zadłużenie sumy bilansowej: 93 proc., głównie w krótkim terminie. W skali rocznej zobowiązania długoterminowe spadły, bieżące wzrosły, a ogólny stan całości długów silnie wzrósł kwotowo i proporcjonalnie. To nie jest dobra perspektywa.

Spójrzmy na wykres:

W grudniu 2016 notowano minimum na 3,32 zł. Potem rozwinął się mocny trend wzrostowy, z różnymi korektami - oraz z apogeum na 4,89 zł (marzec 2017). We wrześniu próbowano jeszcze ataku na takie poziomy, ale zaliczono tylko 4,78 zł. Kolejna faza to przecena pozornie korekcyjna, a faktycznie negująca trend. Ostatnie tygodnie to chaotyczny, szeroki trend boczny. Wsparcie to 3,90 zł, opory to 4,15 zł i 4,30 zł.


Adam Witczak