Kwartał zdrowia

Powracamy dziś w naszym analitycznym cyklu do tych spółek z głównego parkietu warszawskiej GPW, które zajmują się ochroną zdrowia. Chodzi o firmy EMC Instytut Medyczny, Enel-Med, Polmed i wreszcie Swissmed. Wszystkie były już prezentowane na naszych łamach, także w odrębnych tekstach, dlatego prezentację ich historii i działalności ograniczymy do niezbędnego minimum, koncentrując się raczej na wynikach finansowych i notowaniach akcji.

Polmed opisuje się jako firma, która "od 1999 r. zapewnia kompleksową opiekę medyczną dla osób prywatnych, firm i instytucji na terenie całej Polski". Usługi świadczone przez Polmed to m.in. opieka podstawowa i specjalistyczna, diagnostyka, stomatologia, rehabilitacja czy wizyty domowe. Firma jest obecna na GPW od jesieni roku 2010, jej główni akcjonariusze to cypryjski podmiot Polmed-Medical Limited (54,02 proc. w kapitale, 63,38 proc. w głosach) oraz luksemburski NPN II Med s.a.r.l. (42,45 proc. i 34,74 proc.).

Pozostałe trzy  firmy prezentują bardzo podobny zakres zasług. EMC reklamuje się np. jako "największa sieć szpitali i przychodni w Polsce" (prowadzi 10 szpitali i 16 przychodni w kilku województwach). 80 proc. usług świadczonych przez EMC odbywa się w ramach kontraktów z NFZ. Akcje spółki notowane są na GPW od wakacji roku 2005, a główni ich posiadacze to CareUp B.V. (70,22 proc.) oraz PZU (28,58 proc.). Daje to, jak łatwo zauważyć, nader mały free float (1,19 proc.).

Enel-Med prowadzi 12 przychodni wieloprofilowych, a w ogólności 18 placówek (w tym dwa szpitale w Warszawie). Główni akcjonariusze (pośrednio) to Adam i Anna Rozwadowscy (oboje mają po 30,23 proc. w kapitale i głosach). Generali OFE posiada 10,09 proc., OFE PZU "Złota Jesień" natomiast 7,13 proc. W ogólności przedsiębiorstwo jest kontrolowane przez rodzinę Rozwadowskich.

Swissmed Centrum Zdrowia działa od roku 1996, na GPW firma pojawiła się w roku 2004. Posiada spółkę zależną Swissmed PSM, która obecna jest na parkiecie NewConnect. Głównym akcjonariuszem Swissmedu jest biznesmen Bruno Hangartner (56 proc.), pięcioprocentowy udział ma też Prokom Investments S.A.

Za chwilę zobaczymy tabelę z wynikami firm EMC, Enel-Med i Polmed. Rezultaty EMC i Polmedu to dane skonsolidowane (Enel-Med publikuje jedynie raporty jednostkowe). Swissmed ma przesunięty rok obrotowy, tak więc zasadne było pominięcie tej firmy w naszej tabeli, jeszcze jednak do niej wrócimy:

Pierwszy kwartał kwartał roku 2014 dał zyski wszystkim trzem firmom. W przypadku EMC widać jednak bardzo silną redukcję wyników. Oto bowiem w styczniu, lutym i marcu 2013 notowano 1,34 mln zł zysku netto oraz 2,54 mln zł EBIT, tymczasem rok później odpowiednie kwoty były równe 89 tys. zł i 970 tys. zł. Naturalnie obniżyły się też rentowności – w szczególności marża netto z 3,23 proc. do 0,15 proc. Było to skutkiem zarówno samej redukcji zysków, jak i równoczesnej zwyżki przychodów (o 43 proc. w skali rocznej).

Przychody wzrosły też w Enel-Medzie, tu jednak znacznie lepiej było z zyskami. Owszem, same kwoty też nie wydają się duże (np. 807 tys. zł EBIT), niemniej należy brać pod uwagę, że analogiczny okres roku 2013 był dla przedsiębiorstwa czasem strat. Nastąpiło zatem wyjście na plus, co oczywiście wypada ocenić pozytywnie.

Polmed miał dużo mniejsze przychody niż dwie pozostałe firmy uwzględnione w tabeli. Ostatecznie zamknęły się one kwotą 14,5 mln zł, o ponad milion złotych wyższą niż rok wcześniej. Spółka ta jednak wygrywa w kategorii rentowności (3,49 proc. netto i 5,87 proc., jeśli chodzi o EBIT). Co więcej, w relacji rocznej nastąpiła wyraźna poprawa sytuacji pod tym względem.

ECM posiadała ogromną pulę środków pieniężnych pod koniec marca 2014 – opiewającą na 36,9 mln zł (głównie na lokatach, a nie w kasie). Stanowiło to aż 60 proc. wartości długów bieżących. Mowa więc o proporcji zupełnie innej niż w przypadku Enel-Medu i Polmedu – tam środki pieniężne liczone były jedynie w setkach tysięcy złotych. Bardziej problematyczne jest jednak to, że zarówno w Enel-Medzie jak i Polmedzie aktywa obrotowe nie pokrywały zobowiązań krótkoterminowych, tj. wskaźnik płynności bieżącej lokował się poniżej 1 pkt. W EMC wyniósł on jednak 1,1 pkt, co należy uznać za względny sukces.

W Enel-Medzie kapitał własny nie równoważył ogólnej sumy zobowiązań własnych, stanowiąc jedynie 73 proc. ich wartości. W EMC i Polmedzie mieliśmy natomiast pełne pokrycie długów kapitałem własnym.

Co się tyczy Swissmedu, to najnowszym raportem tego przedsiębiorstwa jest sprawozdanie za okres od początku kwietnia 2013 do końca roku, tj. za trzy kwartały obrotowe. Materiał ten analizowaliśmy już na naszych łamach, przypomnijmy jedynie, że skonsolidowane obroty za ów okres wyniosły 33,07 mln zł, tj. jedynie 80 proc. kwoty notowanej rok wcześniej. Od kwietnia do grudnia 2013 Swissmed zyskał na czysto 4,06 mln zł (co należy uznać za sukces wobec 11,6 mln zł straty w analogicznym okresie roku 2012), ale w samym czwartym kwartale (kalendarzowym) roku ubiegłego stracił 1,19 mln zł.

Wracając do naszej tabeli, możemy rzec, że wskaźnik Altmana dla rynków wschodzących nie zapowiadał bankructwa żadnej z badanych firm. My tymczasem spojrzymy jeszcze na ich wykresy:

W przypadku Polmedu mieliśmy dość długą konsolidację na wysokich poziomach, trwającą od jesieni ubiegłego roku. Wsparcia z grubsza można lokować przy 2,15 zł i 2,25 zł, istotne opory to 2,70 zł, 2,90 zł i 3 zł. Ostatnio przetestowano wspomniane wsparcie na 2,25 zł, powoli można liczyć na wzrosty, ale raczej tylko w obszarze opisanego trendu bocznego. Co więcej, już okolica 2,55 zł może się okazać lokalnym oporem.

Zadziwiająco zbliżony do wykresu Polmedu jest wykres EMC. Tu także po silnych wzrostach uformowała się konsolidacja. Wsparcie to zasadniczo 15 zł, opory można sytuować na 18 zł, 19 zł i wreszcie nieco powyżej 20 zł. Ostatnio notowania bardzo się zawęziły raczej w niższych strefach.

Nisko stoi wycena akcji Swissmedu. W zasadzie mowa tu o kwotach rzędu 45 – 55 groszy, wahania są w ostatnim czasie niewielkie. Firma przeżywała dłuższy okres problemów finansowych, a potem restrukturyzacji – odbudowa zaufania graczy, o ile nastąpi, musi jeszcze potrwać.

Na tym tle wybija się pozytywnie wykres Enel-Medu. Mamy tu bowiem systematyczny trend wzrostowy, który poprowadził ceny z poziomów niższych niż 3 zł (końcówka roku 2012) do obecnych, rzędu 10 zł. Mało tego, notowano nawet – przedwczesne, jak się okazało – próby wyjścia ponad 12 zł. Ostatnio tendencja nieco wyhamowała, ale wszystko wskazuje na to, że gwałtownej przeceny nie trzeba się na razie obawiać. Wsparcia można rozpoznać przy 9,45 zł, 8,24 zł i 7,85 zł.

Kamil Kiermacz