Siła dolara wciąż trwa

Kurs nadal w dole
EUR/USD w dalszym ciągu wędruje po niskich poziomach, co oznacza słabe euro i silnego dolara. Nic w tym dziwnego i trudno było oczekiwać, że dzisiejszy dzień zmieni tę sytuację. Przypuszczalnie nawet drobna, techniczna korekta (realizacja zysków) wymagałaby jakiegoś delikatnego zapłonu fundamentalnego. Fundamenty są jednak takie, że piątkowe dane z amerykańskiego rynku pracy były bardzo dobre, rynek oczekuje od Fed podwyżki stóp za miesiąc, a zarazem spodziewa się, że EBC może jeszcze bardziej poluzować swoją politykę.

W Chinach odnotowano dość niski odczyt inflacji za październik: było to +1,3 proc. r/r dla CPI, choć prognozowano +1,5 proc. Może to rodzić przeświadczenie, że chińskie władze będą próbowały stymulować sytuację luźną polityką pieniężną. Ale oczywiście słabszy juan skutkowałby silniejszym do niego dolarem. Dolar więc tak czy inaczej wygrywa.

W USA podano ceny importu i eksportu za październik. W eksporcie wpisały się w prognozę (-0,2 proc. m/m), w imporcie odnotowano -0,5 proc. m/m (wobec prognozy -0,1 proc.).

Na głównej parze w sumie zbliżyliśmy się dziś do okolic, które rankiem określiliśmy mianem wsparcia, tj. 1,0660-70. Tak naprawdę punktem docelowym jest przynajmniej 1,05, nawet jeśli w międzyczasie dojdzie do korekt.


Na złotym
USD/PLN nie ruszał się dziś jakoś znacząco. W zasadzie para oscyluje przy 3,96. Owszem, szczyt z wczoraj był wyżej, szczyt z piątku jeszcze wyżej, więc teoretycznie sugeruje to powolne schodzenie w dół, ale na razie nie liczymy na ruch większy niż do 3,92 – 3,92, ewentualnie 3,90. W razie większych obniżek mocnym wsparciem jest 3,85.

Powoli się poprawia sytuacja na EUR/PLN, schodzimy już w rejony 4,24 i jeszcze niższe, przy czym 4,2230 można uznać za wsparcie (minimum z 4 listopada). W sumie sprawdza się nasza hipoteza sprzed kilku dni o narastającej konsolidacji, będącej przedłużeniem czy też pewnym rozmyciem trendu wzrostowego istniejącego od 21 kwietnia.

Tomasz Witczak

FMC Management