Kolejny krok ku niepodległości Katalonii

Parlament Katalonii uchwalił dokument nazwany "deklaracją suwerenności", w którym napisano m.in., że naród kataloński to podmiot suwerenny "z politycznego i prawnego punktu widzenia". Deklarację poparło 85 deputowanych, a więc zdecydowana większość, jako że przeciw niej było tylko 41 głosów. "Za" głosowali m.in. parlamentarzyści z partii Konwergencja i Związek (jej przywódcą jest Artur Mas, obecny premier regionu) i przedstawiciele Republikańskiej Lewicy Katalonii, "przeciw" byli socjaliści oraz konserwatyści.

Przyjęty dokument to kolejny krok w kierunku oderwania Katalonii od Hiszpanii i uczynienia jej odrębnym, niepodległym państwem. Premier Antonio Mas, będący zarazem szefem partii CiU, twierdzi, że samodzielna Katalonia poradzi sobie z kryzysem lepiej niż w przypadku bycia częścią Hiszpanii. Katalońscy separatyści twierdzą, że ich region każdego roku wpłaca do centralnej kasy 70 mld euro, gdy tymczasem z powrotem otrzymuje jedynie 28 mld.

Hiszpania dzieli się na 17 wspólnot autonomicznych. Są to: Andaluzja, Aragonia, Asturia, Baleary, Estramadura, Galicja, Kantabria, Kastylia-La Mancha, Kastylia i Leon, Katalonia, Kraj Basków, La Rioja, Madryt, Murcja, Nawarra, Walencja i Wyspy Kanaryjskie. Niektóre z nich przejawiają silne tendencje separatystyczne. W szczególności chodzi o wspomnianą już Katalonię oraz o Kraj Basków. Rząd centralny w Madrycie, którego premierem jest Mariano Rajoy z Partii Ludowej, twierdzi, że ewentualne referendum w sprawie niepodległości Katalonii byłoby nielegalne. Artur Mas chce tymczasem przeprowadzić takie referendum już w roku 2014.

Katalonia znajduje się w północno-wschodniej części Hiszpanii. Mieszkańcy posługują się odrębnym językiem katalońskim. Do królestwa Burbonów Katalonia została ostatecznie włączona w roku 1716. W czasie wojny domowej w latach 1936-1939 tutejszy rząd poparł Republikę, a nie powstańców pod dowództwem generała Franco. Między innymi z tego powodu był on przez cały okres rządów nieprzychylnie nastawiony do katalońskiego nacjonalizmu.

B. Garga

(na fotografii: wnętrze budynku parlamentu Katalonii)