Spółka cywilna stanowi najprostszą formę prowadzenia działalności gospodarczej przez dwóch lub więcej przedsiębiorców. Przyczyniają się do tego niewielkie koszty oraz proste procedury związane z jej powołaniem. Przy jej tworzeniu obowiązują praktycznie takie same procedury, jak przy rejestracji indywidualnej działalności gospodarczej. Dodatkowymi obowiązkami nakładanymi podczas zakładania spółki cywilnej jest konieczność spisania umowy spółki oraz rejestracji w Urzędzie Skarbowym. Funkcjonowanie spółki cywilnej regulują przepisy Kodeksu cywilnego.

Spółka cywilna zaczyna istnieć od momentu zawarcia (w formie pisemnej) wspomnianej wyżej umowy pomiędzy wspólnikami, na mocy której zobowiązują się oni dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, działając w sposób oznaczony, w szczególności wnosząc wkłady. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu własności albo innych praw, bądź też na świadczeniu usług. Spółka cywilna nie posiada swojego majątku, jej właścicielami są wspólnicy, którzy ją założyli.

Za zobowiązania spółki cywilnej wspólnicy odpowiadają majątkiem wspólnym spółki oraz każdy z nich z osobna majątkiem osobistym. Dodatkowo wspólnicy mogą reprezentować spółkę na zewnątrz i zaciągać w jej imieniu zobowiązania.

Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej. Jej wspólnicy mogą określić firmę (nazwę), pod którą spółka będzie funkcjonować, jednak należy zwrócić uwagę na fakt, że w obrocie gospodarczym nie występuje spółka, lecz właśnie wspólnicy.

 Do 8 stycznia 2009 roku (dzień wejścia w życie nowelizacji Kodeksu spółek handlowych) istniał obowiązek przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną w sytuacji, kiedy w każdym z dwóch kolejnych lat obrotowych przychody wspólników spółki cywilnej przekraczały sumę, z którą odrębne przepisy wiązały obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych (początkowo była to równowartość 400 tys., potem 800 tys., wreszcie 1,2 mln euro).