Prawo nie więcej niż pięciu akcjonariuszy większościowych, posiadających łącznie co najmniej 95 proc. kapitału zakładowego w akcjach (w tym jeden akcjonariusz musi ich posiadać więcej niż 5 proc.), do wykupu reszty walorów należących do pozostałych, drobnych inwestorów. Odbywa się to w ramach walnego zgromadzenia, na którym przegłosowany musi zostać stosowny projekt uchwały, a samo głosowanie musi być jawne i imienne.

Celem takiego zabiegu jest zapobieżenie nadużywaniu praw akcjonariuszy mniejszościowych i ochrona praw akcjonariuszy większościowych. Ci pierwsi mogą np. bezpodstawnie zaskarżać powzięte uchwały walnych zgromadzeń przez co mogą mieć negatywny wpływ na wartość rynkową spółki.

Potocznie nazywane „wyciskanie akcjonariatu mniejszościowego” funkcjonuje w Polsce od wejścia w życie Kodeksu Spółek Handlowych w 2000 roku, który ściśle reguluje ten proces. Od samego początku budziło wiele kontrowersji, a podstawowy zarzut dotyczył naruszenia konstytucyjnego prawa własności do rzeczy (w tym wypadku do posiadanych akcji).