Konstrukcja hipoteki łącznej polega na tym, że jedna wierzytelność pieniężna jest zabezpieczona hipoteką na kilku nieruchomościach. Wierzytelność ta nie jest podzielona na poszczególne nieruchomości, ale obciąża każdą z nich w pełnej wysokości. Wierzyciel w takiej sytuacji może domagać się zaspokojenia długu z dowolnej nieruchomości wpisanej do hipoteki łącznej lub ze wszystkich jednocześnie. Hipoteka łączna stosowana jest przez banki wówczas, gdy wartość jednej nieruchomości jest mniejsza od pożądanej wysokości wierzytelności (tzn. nie jest wystarczająca do zabezpieczenia spłaty wierzytelności) lub w przypadku wyższego szacowanego ryzyka braku spłaty tej wierzytelności za sprawą niestabilnej zdolności kredytowej kredytobiorcy.