Weksel in blanco (niezupełny)  w świetle prawa jest dokumentem niepełnym w chwili wystawienia. Najczęściej na wekslu widnieje tylko podpis wystawcy weksla,  nie ma natomiast wpisanej kwoty należności oraz terminu jej płatności. Do uzupełnienia tych brakujących danych, w przypadku pojawienia się takiej konieczności, upoważniona jest osoba, na rzecz której ma być dokonana zapłata z weksla (remitent). Tego rodzaju weksle wykorzystywane są zazwyczaj wtedy, kiedy strony zawierające umowę chcą zabezpieczyć ewentualne roszczenia mogące z niej wyniknąć, a nie są w stanie z góry przewidzieć wysokości tych roszczeń albo terminu płatności.

Aby dokument mógł być uznany za weksel „in blanco”, powinien być podpisany przez dłużnika z zamiarem przyjęcia zobowiązania. Podpis wystawcy weksla musi być własnoręczny i powinien zawierać co najmniej nazwisko. W przypadku spółek prawa handlowego i innych podmiotów gospodarczych posługujących się firmą, weksel powinien być opatrzony pieczątką firmową oraz podpisami osób uprawnionych do reprezentacji. Wystawca weksla „in blanco” musi dodatkowo pamiętać o złożeniu deklaracji wekslowej (która jest pewnego rodzaju porozumieniem upoważniającym do uzupełnienia weksla), określającej to, w jaki sposób oraz kiedy weksel „in blanco” może być uzupełniony.