Według teorii fal, stworzonej w latach 30 XX wieku przez Ralpha Elliotta, zbiorowe zachowania ludzi zależą od określonych trendów i zmieniają się według pewnych rozpoznawalnych schematów. Twórca teorii założył, że ruchy rynku mają formę pięciu fal, o określonej strukturze. Trzy spośród nich określają główny kierunek całego ruchu (oznaczone są jako 1,3 i 5) i nazywane są falami impulsu, natomiast pozostałe dwie, które nie są zgodne z dominującym trendem nazywamy falami korygującymi (oznaczone jako 2 i 4).  Kolejnym elementem, następującym po pięciofalowym cyklu jest trójfalowa korekta. Fale korekty są oznaczane literami a, b, c. Fale a i c pokazują główny kierunek korekty, fala b natomiast skierowana jest przeciwnie do poprzednich.

Fale impulsu mają strukturę pięciofalową, a fale korygujące trzyfalową. Po zakończeniu każdego ośmiofalowego cyklu następuje kolejny. Struktura rynku polega na tym, że fale impulsu i korekty dzielą się na osiem fal niższego stopnia, które w sumie można podzielić na trzydzieści cztery fale jeszcze niższego stopnia.  Pełny rynkowy cykl składa się z 144 fal, wśród których 89 to fale impulsu, a 55 to fale korekty .

Teoria Elliotta zwraca uwagę na trzy podstawowe elementy: kształt fal, proporcje fal oraz czas formowania się fal. Najważniejszy jest kształt fal i ich swoista formacja. Drugi element, proporcje (zazwyczaj ustalane poziomami Fibonacciego), pomaga przewidzieć zasięg następnych fal – zarówno korekcyjnych jak i impulsowych. Natomiast trzeci element, czas, jest pomocy w ustaleniu, czy dana formacja może być zakończona.