Podaż pieniądza oznacza całkowitą ilość pieniądza znajdującego się w obiegu. W krajach gospodarki rynkowej źródłem podaży pieniądza jest jego kreacja przez banki komercyjne.

Kontrola podaży pieniądza to jeden z elementów polityki pieniężnej banków centralnych. Wśród sposobów oddziaływania na zwiększenie podaży pieniądza przez bank centralny wymienia się:
• obniżenie stopy redyskontowej
• zakup rządowych papierów wartościowych na otwartym rynku
• obniżenie poziomu rezerw obowiązkowych;

Wśród metod wpływania na zmniejszenie podaży pieniądza przez bank centralny wymienia się:
• podwyższenie stopy redyskontowej,
• sprzedaż posiadanych rządowych papierów wartościowych,
• podwyższenie poziomu rezerw obowiązkowych.

W celu właściwego pomiaru ilości pieniądza używa się różnych definicji podaży pieniądza, oznaczanych literą M i odpowiednią cyfrą. Pieniądze będące w posiadaniu gospodarstw domowych i przedsiębiorstw oraz te, które znajdują się w rezerwach banków komercyjnych tworzą tzw. bazę pieniężną M0 ( a więc ilość pieniądza fizycznie istniejącego). Suma monet, banknotów i depozytów na żądanie daje tzw. wąski pieniądz - M1. Jeżeli do wąskiego pieniądza dodane zostaną depozyty terminowe, otrzyma się w ten sposób bazę pieniężną M2. Z kolei pieniądz M2 wraz z dłużnymi papierami wartościowymi o terminie wykupu do 2 lat, jednostkami uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego oraz operacjami z przyrzeczeniem odkupu tworzą pieniądz M3.