Dochód narodowy jest ekonomiczną miarą produkcji wytworzonej w danym czasie za pomocą czynników produkcji należących do obywateli danego kraju (niezależnie od miejsca ich użycia), wyrażoną w cenach tych czynników, biorącą pod uwagę inwestycje netto. Kategoria dochodu narodowego odnosi się do całej gospodarki, wskazując rozmiary produkcji w niej wytworzonej. Dochód narodowy obrazuje ilość pieniędzy, jaką dysponuje gospodarka na wydatki na dobra i usługi  po uwzględnieniu odpowiedniej sumy potrzebnej do sfinansowania amortyzacji i utrzymania istniejącego zasobu kapitału na dotychczasowym poziomie.

Punktem wyjścia do wyliczenia wartości dochodu narodowego jest PKB w cenach rynkowych. Pomniejszając PKB w cenach rynkowych o sumę podatków pośrednich a powiększając go o państwowe dopłaty do cen niektórych dóbr i usług, uzyskuje się PKB w cenach czynników produkcji. Korygując z kolei PKB w cenach czynników produkcji o dochody netto z tytułu własności i pracy za granicą, otrzymuje się produkt narodowy brutto w cenach czynników produkcji, a pomniejszając go o amortyzację, osiąga się PNN w cenach czynników produkcji, a więc dochód narodowy. Można więc powiedzieć, że dochód narodowy stanowi sumę dochodów z czynników produkcji uzyskanych przez obywateli danego państwa w kraju i poza jego granicami.

 PNN = konsumpcja + inwestycje netto + wydatki rządowe + eksport netto