Dewizami nazywamy należności w walutach zagranicznych, które ze względu na formę i stopień płynności mogą być stosowane jako środek płatniczy w transakcjach międzynarodowych. Występują m.in. w postaci wystawianych w walutach obcych czeków, weksli, akredytyw, akcji, świadectw udziałowych, obligacji, certyfikatów, międzynarodowych przekazów pieniężnych czy też w formie dokumentów lub zapisów na rachunkach bankowych za granicą.

Dewizy można uważać za pewnego rodzaju kredyt zaciągany w celu dokonywania płatności międzynarodowych. Płatności przy zastosowaniu dewiz nie wymagają transferu walut i często odbywają się sposób płynny, bezpośrednio między bankami lub z klientami. W systemie walutowym dewizy mają określone kursy, które ustalają się na rynku pieniężnym jako rezultat kształtowania się popytu i podaży na nie. Na rynek dostarczane są przez posiadaczy należności zagranicznych i eksporterów. Znaczącym źródłem ich napływu jest także ruch turystyczny.

Pierwszymi formami dewiz były weksle i czeki, obecnie jednak częściej występują dewizy w postaci należności na rachunkach w bankach zagranicznych.