Bezrobocie utajone (inaczej ukryte) to forma bezrobocia, które nie jest objęte oficjalnymi statystykami. Przejawia się ono w nadmiernych rozmiarach zatrudnienia w odniesieniu do istniejącego aparatu wytwórczego oraz rozmiarów produkcji. Zatrudnianie kolejnych pracowników nie przekłada się na wzrost produkcji, co oznacza ze krańcowa produktywność pracy jest wtedy bliska zeru.  Występowanie tego rodzaju bezrobocia było charakterystyczne dla gospodarki centralnie planowanej. W gospodarce socjalistycznej bezrobocie ukryte występuje w formie „nadzatrudnienia”, natomiast w krajach rozwiniętych jest wynikiem zachowań osób, które zrezygnowały z poszukiwań pracy zniechęcone dotychczasowymi niepowodzeniami.

W związku z tym, że tego typu bezrobocie występuje bardzo często na wsi, nazywane jest czasem bezrobociem agrarnym.